Zniesiony został Amerykański zakaz lądowań Concorde

Dziś, w dziedzinie lotnictwa, Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych utorował drogę dla natychmiastowych lotów próbnych samolotu Concorde na lotnisko Kennedy International Airport (JFK).

Pierwszy lot, bez pasażerów, odbędzie się już dwa dni później.

Orzeczenie Sądu Najwyższego było końcem drogi „długiej i gorzkiej walki” pomiędzy operatorami Concorde, którzy twierdzili, że operacje w Nowym Jorku są potrzebne, aby uczynić ten drogi samolot rentownym, a operatorami lotnisk, grupami społecznymi z obszaru Kennedy’ego i ich przedstawicielami politycznymi. Sedno tej walki: ochrona przed hałasem.

Przeciwnicy argumentowali, że transport naddźwiękowy (SST) jest najgłośniejszym samolotem na świecie i że byłoby to niedopuszczalne odwrócenie stałego trendu w kierunku bardziej rygorystycznych norm hałasu i cichszych obszarów lotniska, aby wpuścić go do Nowego Jorku. Zwolennicy twierdzili, że naddźwiękowy samolot odrzutowy będzie miał jedynie marginalny wpływ na hałas na lotniskach, a federalne badania i eksperymenty będą je wspierać.

Ponadto, głównym założeniem zwolenników zawsze było to, że samolot będzie spełniał wymogi dotyczące hałasu, które obowiązywały w JFK już od 20 lat. Wystarczyło tylko, aby Concorde to udowodnił.

Zarejestrowany we Francji Concorde F-WTSB wylądował w JFK w dniu 19 października 1977 roku. Zdjęcie: nydailynews.com

Zakaz lotów Concordów.

Władze portowe Nowego Jorku i New Jersey w dniu 11 marca 1976 r. zakazały tego typu lądowania w JFK. Władze nie były jednak jedyną grupą, która sprzeciwiła się lądowaniu SST w JFK. Protesty rozpoczęły się na początku tego samego roku, kiedy to wjazd 2 000 samochodów zatrzymał ruch w pobliżu lotniska.

Air France (AF) i British Airways (BA) uznały ten zakaz za dyskryminujący i szkodliwy dla działalności Concorde, jak stwierdzono w pozwie z dnia 14 czerwca 1977 roku.

Sąd Najwyższy orzekł w decyzji proceduralnej o odrzuceniu wniosku organu zarządzającego portem o utrzymanie zakazu SST w mocy do czasu wydania przez Sąd Najwyższy ostatecznej decyzji w sprawie ogólnej istoty sprawy Concorde. W dniu 17 października 1977 r. Sąd Najwyższy zniósł tymczasowy zakaz.

Orzeczenie Sądu Najwyższego opierało się na argumencie, że Zarząd Portu „ociągał się” z bezterminowym zakazem opartym na braku wyraźnych wymogów dotyczących hałasu oraz że znacząca innowacja techniczna była „w bezpośrednim niebezpieczeństwie, że zostanie zbadana pod kątem jej przestarzałości”.

Arbitralna reguła

W związku z tym sędziowie apelacyjni zmienili decyzję sądu okręgowego, aby potwierdzić uprawnienie zarządu portu do wydania nowego rozporządzenia, o ile spełnia ono wymóg niedyskryminacji.

Według The New York Times (1977 r.) głównym problemem przy tworzeniu takiej zasady było to, że poziom hałasu, który utrzymywałby Concorde z dala od JFK, mógłby również powstrzymać znaczną część istniejącej wówczas poddźwiękowej floty odrzutowej. Nie trzeba dodawać, że miałoby to druzgocące skutki ekonomiczne dla portu lotniczego i korzystających z niego linii lotniczych.

Mimo że Concorde miał prędkość przelotową 1350 mph, która zmniejszyła o połowę czas lotu transatlantyckiego do trzech i pół godziny, bumy dźwiękowe nie dotknęłyby społeczności zaludnionych. Z reguły prędkość samolotu miała być zredukowana do poziomu poddźwiękowego (do około 600 mph) na długo przed dotarciem samolotu do wybrzeża.

Co ciekawe, prezydent Kennedy planował ogłosić rozpoczęcie własnego amerykańskiego programu SST 5 czerwca 1963 roku, w przemówieniu wygłoszonym przed klasą absolwentów Akademii Sił Powietrznych USA. Ponieważ planowanie Concorde rozpoczęło się znacznie wcześniej, w 1954 r. JFK postrzegało europejski program SST jako zagrożenie dla amerykańskiego przywództwa.
Lot panieński Concorde do JFK

Dwa dni po tym, jak Sąd Najwyższy zezwolił na lądowanie naddźwiękowego odrzutowca w Nowym Jorku, Concorde wystartował z Tuluzy (TLS) w swoim dziewiczym locie do JFK, gdzie ostateczny montaż odrzutowca został zakończony przez inżynierów Aerospatiale.

Zarejestrowany we Francji Concorde F-WTSB wylądował w JFK w dniu 19 października 1977 r. i został przyjęty przez dziennikarzy, widzów o zmiennym natężeniu hałasu oraz urzędników władz portowych, którzy rozpoczęli prace nad określeniem ilościowym zagrożenia hałasem wytwarzanym przez ten typ samolotu. Concorde pomyślnie przeszedł badania poziomu hałasu; gdyby był on głośniejszy niż 112 decybeli postrzeganego hałasu, zostałby zakazany w porcie lotniczym.

W dniu 22 listopada 1977 r. Concorde rozpoczął regularne regularne przewozy pasażerskie do JFK.

Air France obsługiwał „Białego Ptaka” na codziennych lotach między Paryżem – Charles De Gaulle i JFK. Lot do Paryża odlatuje o 10:30 czasu lokalnego, a przylatuje do Nowego Jorku o 8:25 czasu lokalnego. Linie lotnicze obsługiwały również Concorde do Caracas (CCS), w czasie wenezuelskiego boomu naftowego, oraz do Mexico City przez Waszyngton i do Rio de Janeiro.

Zgodnie z danymi Thepointsguy.com, BA obsługiwała linie Concorde na lotach BA 001 i BA 002 do/z JFK, odlatujących z LHR o godzinie 10:30, przylatujących o 9:30 czasu lokalnego w Nowym Jorku.

Źródła: The New York Times, aerotime.aero i thepointsguy.com. Pokazane zdjęcie: British Airways (BA) Concorde odlatuje z londyńskiego Heathrow (LHR). Zdjęcie: British Airways (BA) Concorde startuje z londyńskiego Heathrow (LHR): David Parker Przetłumaczono przy pomocy www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)