Co ogranicza wysokość na której leci samolot?

Transport lotniczy używa ściśle określonych i zarządzanych korytarzy powietrznych. Samoloty latają do określonej wysokości a nie wyżej. Opowiemy dlaczego tak właśnie jest.

Większość nowoczesnych jetlinerów może latać nie wyżej niż około 42’000 stóp (ok. (13 km; 8,0 mil).

„Poziom od dwóch do potęgi dwudziestu pięciu tysięcy”

Wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni słyszeć komunikaty z kokpitu informujące nas o naszej wysokości przelotowej. Bardzo prawdopodobne jest, że zostaniemy poinformowani w trakcie przelotu o wysokości około 35’000 stóp.

Większość osób zainteresowanych lataniem na wyższym poziomie prawdopodobnie już w młodości „marzyła o udziale w programie astronautycznym”. Albo przynajmniej oszczędzają na bilet wstępu na pokład pojazdu kosmicznego Virgin Galactic – VSS Unity.

Im wyżej samolot się wznosi, tym rzadsze jest powietrze. Przekłada się to na bardziej wydajne loty dzięki mniejszemu oporowi w atmosferze. Dlaczego więc nowoczesne odrzutowce nie latają jeszcze wyżej?

Bądźcie poinformowani: Zapiszcie się do naszych wiadomości lotniczych.

A350-1000 ma „sufit serwisowy” o wysokości 41 500 stóp.

Za mało tlenu dla silników.

Wszystkie statki powietrzne mają określone limity dla maksymalnej wysokości lotu. Wyższe nie są uważane za bezpieczne w eksploatacji. Na przykład, Airbus A350-1000 ma pułap serwisowy 41 500 stóp. Boeingi 787-8 i -9 Dreamliner, wraz z oczekiwanymi 777X, mają limit 43,100 stóp. Boeingi 787-10’s mają limit 41,100 stóp.

Granice te pozostają niezmienne od początku ery nowoczesnych odrzutowców. Na przykład, Boeing 747-200, wyprodukowany w 1968 roku, miał pułap 45,100 stóp. Jedynym znaczącym wyjątkiem jest Concorde, który otrzymał certyfikat na loty na wysokości 60.000 stóp.

Podczas gdy mniej gęsta atmosfera oznacza większą wydajność, dochodzi do punktu, w którym powietrze staje się zbyt cienkie. Oznacza to, że nie ma wystarczającej ilości cząsteczek tlenu na objętość powietrza, aby silniki generowały wystarczającą siłę ciągu. W konsekwencji, skrzydła nie wytwarzają odpowiedniej siły nośnej. Jeśli silnik miałby się zatrzymać, trudniej byłoby również uruchomić go ponownie.

„Czas świadomości użytecznej” znacznie spada wraz z wysokością.

Niewystarczająca ilość tlenu dla ludzi

W międzyczasie istnieją dalsze względy bezpieczeństwa związane z tzw. „czasem świadomości użytecznej” – TUC, znanym również jako efektywny czas działania. Jest to czas od przerwania normalnego dopływu powietrza lub ekspozycji na środowisko ubogie w tlen, aż do utraty zdolności do racjonalnego funkcjonowania.

Przy 35.000 stóp, ten czas wynosi 15 do 30 sekund. Bliżej 50 000 stóp, to jest zaledwie pięć. TUC to nie to samo, co czas do utraty przytomności, ale te sekundy są niezbędne, aby pasażerowie mogli bezpiecznie założyć swoje maski tlenowe.